Training Tip: การใช้เท้าเพื่อการพัฒนาของน่องที่สูงสุด

คำถามหนึ่งที่คนมักถามผมบ่อย ๆ (สักอาทิตย์ละครั้ง) ก็คือผมเล่นน่องอย่างไร คำตอบส่วนใหญ่ของผมก็คือ ผมก็ไม่ได้เล่นแบบพิสดารพันลึกอะไร พูดกันอย่างแฟร์ ๆ ตรงไปตรงมาก็คือกล้ามเนื้อน่องของผมค่อนข้างที่จะพัฒนาได้ดีมาก ๆ มาโดยตลอด คำว่าดีของผม ผมหมายถึงความจริงที่ว่าน่องของผมมันดูสวยได้สัดส่วนมาตั้งแต่แรก แต่!! มันก็ไม่ใหญ่หรือพัฒนาได้ดีอย่างที่เห็นทุกวันนี้ ดังนั้นผมต้องขอบคุณกรรมพันธุ์ที่มีบทบาทสำคัญในเรื่องนี้และขอขอบคุณพ่อกับแม่ที่ให้ข้อได้เปรียบนี้มา ในขณะเดียวกันผมก็เชื่อว่าการฝึกที่ถูกต้องเหมาะสมสามารถสร้างความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ให้เกิดขึ้นได้เสมอ ในเรื่องของการฝึกจะมีข้อผิดพลาดหนึ่งที่ผมเห็นได้บ่อย ๆ ก็คือการไม่ได้เกร็งกล้ามเนื้ออย่างเต็มที่ในขณะฝึก หลายคนจะตกม้าตายซะก่อนที่จะถึงจุดที่เรียกว่า “FULL CONTRACTION” ซึ่งคือจุดที่กล้ามเนื้อบีบเกร็งมากที่สุด (ถ้าใครนึกภาพไม่ออกให้นึกถึงเวลาที่คุณเบ่งกล้ามแขน คุณจะพยายามบีบต้นแขนและโฟร์อาร์มเข้าหากันให้กล้ามแขนของคุณเกร็งบีบเป็นก้อนใหญ่เข้าหากัน นั้นแหละคือ Full Contraction) ผมเห็นหลายคนใช้น้ำหนักในการเล่นมากเกินไป ผมเห็นหลายคนขย่มตัวช่วยในขณะฝึกและไม่สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวได้ และผมยังเห็นการฝึกที่ถี่เกินไป หลายคนเล่นน่องหลายครั้งในหนึ่งอาทิตย์ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมเห็นไม่บ่อยคือการควบคุมท่าทางการเคลื่อนไหวและการเกร็งกล้ามเนื้อแบบเต็มที่ในขณะฝึก

ตลอดหลายปีที่ผ่านมาผมได้อ่านและได้ยินหลาย ๆ แนวคิดเกี่ยวกับการฝึกกล้ามเนื้อน่อง บางคนก็บอกว่าจะต้องใช้น้ำหนักมาก ๆ ในการฝึก เพราะน่องเป็นกล้ามเนื้อที่คุ้นเคยกับการแบกรับน้ำหนักของตัวเรา มันก็ฟังดูสมเหตุสมผลนะ ผมยังได้ยินมาอีกด้วยว่ากล้ามเนื้อน่องนั้นทนทานต่อการฝึกซ้ำ ๆ ได้ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องฝึกให้มากกว่าหนึ่งครั้งต่อสัปดาห์ ผมเดาว่านั่นจะได้ผลหรือไม่น่าจะขึ้นอยู่กับความสามารถในการฟื้นตัวของกล้ามเนื้อของคุณด้วย อีกอย่างปกติแล้วคนส่วนใหญ่ก็ไม่ได้เล่นน่องไปมากกว่าอาทิตย์ละครั้ง นอกเสียจากว่าพวกเขาเห็นว่าการเล่นน่องเพียงครั้งเดียวต่ออาทิตย์นั้นมันไม่เวิร์ค แล้วทำไมคนส่วนใหญ่ถึงยังเจอแต่ผลลัพธ์ที่แย่ ๆ อยู่อีกล่ะ ทั้ง ๆ ที่พวกเขาใช้น้ำหนักมากในการฝึกและฝึกบ่อยเสียขนาดนั้น ในความคิดของผมปัญหาที่ทำให้ไม่สามารถพัฒนากล้ามเนื้อน่องได้ก็ไม่ได้ต่างอะไรกันกับปัญหาที่เจอในการพัฒนากล้ามเนื้อส่วนอื่น ๆ สมมติว่าเราแก้ไขเรื่องโภชนาการและการฟื้นตัวของร่างกายได้แล้วสาเหตุก็มักจะมาจากการฝึกที่ไม่เหมาะสม ดังนั้นหลายคนยังยึดติดอยู่กับการใช้น้ำหนักมาก ๆ ที่ทำให้พวกเขาไม่สามารถจะเกร็งกล้ามเนื้อได้อย่างเต็มที่ อย่างที่ผมบอกไปแล้วก่อนหน้านี้ว่าหลายคนพยามใช้การขย่มหรือกระเด้งตัวเวลาที่ฝึกซึ่งทำให้ความต่อเนื่องของความตึงเครียดที่เกิดกับกล้ามเนื้อหายไปในตำแหน่งที่กล้ามเนื้อบีบตัวมากที่สุด (fully contracted position)

จากประสบการณ์ที่ผ่านมาของผมและจากสิ่งที่ผมเห็นว่าได้ผลดีมากสำหรับหลาย ๆ คน คือ การฝึกน่องที่เข้มข้นและมีประสิทธิภาพเพียงรอบเดียวนั้นดีกว่าการฝึกหลาย ๆ รอบต่ออาทิตย์แต่ไร้ประสิทธิภาพ ซึ่งมันก็ฟังดูสมเหตุสมผลที่จะทำอะไรอย่างถูกต้องเพียงครั้งเดียว แทนที่จะทำอย่างผิด ๆ ด้วยจำนวนครั้งมาก ๆ ส่วนเรื่องจำนวนเซตและจำนวนครั้งที่จะใช้ควรขึ้นอยู่กับประสบการณ์ส่วนตัวและการทดลองของแต่ละคนซึ่งผมจะขอไม่เข้าไปยุ่งเรื่องนี้ในตอนนี้  สิ่งที่ผมอยากจะบอกจริง ๆ ก็คือ พยายามให้กล้ามเนื้อหดเกร็งอย่างเต็มที่ให้ได้มากที่สุด (FULL CONTRACTION) ในขณะที่คุณเกร็งน่องและยกส้นเท้าขึ้น คุณจะเจอกับจุดที่รู้สึกเหมือนกับว่าจะไม่สามารถยกส้นเท้าให้สูงไปต่อได้อีก ให้หยุดพักนิดหนึ่งแล้วยกส้นเท้าขึ้นเกร็งต่อจนสุด!!! หลักการง่าย ๆ ก็คือคุณจะต้องยกส้นเท้าขึ้นก่อนแล้วจากนั้นก็ค่อยยกขึ้นอีกครั้งหนึ่งภายในการฝึกหนึ่งครั้ง(สองจังหวะซ้อนกันในการฝึกหนึ่งครั้ง) ผมมั่นใจกับวิธีนี้มาก ถ้าตอนนี้คุณยังไม่เคยทำแบบที่บอกนี้มาก่อน เพียงแค่ลองเกร็งกล้ามเนื้อไว้ตลอดระหว่างการฝึก คุณก็จะได้เห็นผลลัพธ์แบบที่ไม่เคยมีมาก่อนแน่นอน